فقاهت نظام ساز

نگاشته هایی در باب فقه نظام ساز مسئله محور

فقاهت نظام ساز

نگاشته هایی در باب فقه نظام ساز مسئله محور

ما معتقدیم فقه با اتکا به درونمایه ابدی دین، باید برای عصر حاضر بشر، فراتر از تک گزاره های جزئی فقهی، نظام های پیشینی ارائه دهد که ساختار آن مبتنی بر نیازهای واقعی زندگی عباد باشد.
هر علمی که به انتزاعیات ذهنی گرفتار شد و خلل های حیات بیرونی بشر را وانهاد نه تنها ذاتا کمال نیست بلکه حجاب اکبر است و به طور طبیعی به برکه ای راکد و مرگ تدریجی دچار خواهد شد.
دانش فقه و تراث عظیم جواهری نیز باید آنچنان به ساحات واقعی زندگی وارد شود که مقوم ذات آن شود وجداکردنش ممکن نباشد.

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «ایرانمنش» ثبت شده است

به نام خدا

و ان شاء الله برای رضای خدا

در نظام سازی فقهی ما با دو سوال جدی و مهم مواجه هستیم ؛ سوال اول : آیا نظام سازی فقهی امکان عقلی و ذهنی دارد؟ بله ؛ و دلیل ما نظرات و صحبت های برخی از فقهایی است که در این زمینه مطالعه و فعالیت کرده اند و همچنین در آثار خود به وقوع عقلی و ذهنی این موضوع پرداخته اند مثل شهید صدر (ره) و ... البته که برخی از حضرات به اصطلاح روشنفکر ما در وقوع عقلی و ذهنی نظام سازی فقهی اشکال وارد کرده اند اما به علت عدم اطاله کلام از این بحث میگذریم. سوال دوم : آیا نظام سازی فقهی در عالم خارج از موضوعات انتزاعی (بستر جامعه) وقوع هم میتواند داشته باشد؟ بله ؛ و دلیل ما ارائه دادن مدل های عملیاتی نظام سازی فقهی در آثار برخی از فقها مثل شهید صدر (ره) است مثل مدل حکومت اسلامی که ایشان به کشور کویت در زمان حیاتشان ارائه داده اند و یا مثل مدل سازی شهید نواب صفری (ره ) درکتاب برنامه حکومتی فدائیان اسلام که همه  نمایانگر این مدعی است که فقه ما پتانسیل نظام سازی در جامعه را دارد یعنی وقوع نظام سازی فقهی در عالم خارج از موضوعات انتزاعی (بستر جامعه) امکان دارد.

شهادت طلب
۱۹ آذر ۹۸ ، ۱۱:۳۶ موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰ نظر

به نام خدا

و ان شاء الله برای رضای خدا

"علمی فراموش شده به نام مخاطب شناسی"

در فقه علم مخاطب شناسی در سطح فردی و اجتماعی فقه به دست فراموشی سپرده شده است یعنی فعلا نداریم و در سطح فردی فقه بدون درنظر گرفتن شرایط خصوصی و شخصی فرد برای مسائل وی حکم و فتوا صادر میشود و متاسفانه به طریق اولی در فقه اجتماعی هم مخاطب شناسی نداریم و به این معنی که شرایط اجتماع و جامعه را برای صدور حکم و فتوا مدنظر نمی گیریم و آثار ، تبعات و تاثیرات حکم و فتوای صادر شده را درنظر نداریم و یا پیش بینی نمیشود و شاهد مثال هر دو مورد گفته شده حکم و فتواهای مبهمی است مثل موجب مفسده باشد جایز نیست که نمی دانیم و نگفته اند که آیا تمام شرایط فرد و یا اجتماع و جامعه را در این حکم و فتوا درنظر گرفته اند یا خیر؟ و شاهد مثال دوم این است که نمی شنویم که فلان فقیه یا مجتهد برای فلان موضوع در سطح فردی یا اجتماعی مثلا در سطح مسائل اجتماعی چگونگی گذراندن اوقات فراغت نوجوانان و جوانان از فلان روانشناس ، جامعه شناس و ... مشورت و یا راهنمایی گرفته باشند و  نبودن علمی به نام مخاطب شناسی مشکل بزرگی در مسیر نظام سازی فقهی خواهد بود.

(ان شاء الله که ما اشتباه می کنیم و این گونه که گفتیم نبوده است ، نیست و نخواهد بود.)


 

شهادت طلب
۰۷ آذر ۹۸ ، ۲۰:۰۴ موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰ نظر